Yaşlı Kunduracı ve Elfler Masalı

Yaşlı Kunduracı ve Elfler Masalı

Bir zamanlar çok fakir bir kunduracı vardı. O kadar fakirdi ki elinde sadece bir çift ayakkabı yapacak kadar derisi vardı. Ertesi güne ayakkabı yapmak için elindeki derileri kesti ve huzur içinde yatağına uzanıp önce Allah’a verdiği nimetler için şükür etti sonra da uyuyakaldı.

Sabah kalkıp kahvaltısını yaptı ve ayakkabıları yapmak için çalışma odasına gitti. Ama odaya girince çok şaşırdı. Çünkü masanın üzerinde bir çift hazır ayakkabı vardı.

Onları daha yakından görmek için ayakkabıları eline aldı ve ayakkabıların çok güzel dikilmiş olduğunu gördü.

Kısa bir süre sonra, bir müşteri geldi ve ayakkabıları çok beğendiğini satın almak istediğini söyledi. Kunduraları satın alan müşteri, yaşlı kunduracıya fazla para ödedi. Yaşlı kunduracı aldığı parayla iki çift ayakkabı yapacak kadar deri aldı. Onları güzelce kesip ertesi sabah iki çift ayakkabı yapmayı düşündü. Sonra yatağına uzanıp Allah’a dua etti ve uyuya kaldı.

Sabah kalktığında yine şok oldu. Çünkü iki çift ayakkabı hazır bir şekilde masasının üzerinde duruyordu. Gün içerisinde iki müşteri geldi ve fazladan para vererek ayakkabıları satın aldılar.

Yaşlı ayakkabıcı kazandığı parayla bu kez dört çift ayakkabı yapacak kadar deri satın aldı. Bu derileri de ertesi gün ayakkabı yapmak için kesip masasına koydu ve uyumak için yatağına gitti. Sabah kalktığında yine ayakkabıları hazır buldu. Böylece bu durum uzunca bir süre devam etti ve yaşlı kunduracı artık zengin biri olmuştu.

Bir gece yaşlı adam yine yapacağı kundurular için derileri kesti ve eşine; “bu ayakkabıları kimin yaptığını öğrenmek istediğini ve bu gece uyumayacağını” söyledi. Karısı bu fikri beğendi ve bir mum yaktı sonra kendilerini odanın bir köşesine, orada asılı olan giysilerin arkasına sakladılar ve izlemeye başladılar. Gece yarısı olduğunda, iki sevimli ve üzerinde elbiseleri olmayan küçük adamlar geldi, kunduracının masasına oturdu, önlerinde kesilen tüm derileri ellerine alıp dikmeye başladılar.  Her şey bitene kadar durmadan çalıştılar, ayakkabıları bitirince de hızlı bir şekilde ortadan kayboldular.

Ertesi sabah kunduracının karısı dedi ki, “Küçük adamlar bizi zengin etti ve bunun için onlara minnettar olduğumuzu göstermeliyiz. Üzerlerinde elbiseleri yok. Havada çok soğuk. Ben onlara küçük gömlekler, paltolar, yelekler ve pantolonlar yapacağım ve ikisine de bir çift çorap öreceğim ve sen de onlara iki küçük ayakkabı yap,” dedi.

Adam, bu fikri çok beğendi ve hemen hazırlıklara başladılar. Her şeyi hazırlayıp masanın üzerine bıraktılar ve geceyi beklemeye başladılar. Gece yarısı olunca bu küçük adamlar zıplayarak geldiler ve hemen işe koyulmak istediler, ancak deriden kesilmiş hiçbir şey bulamadıklarından, sadece küçük güzel giysiler bulduklarından, ilk başta şaşkına döndüler.  Sonra çok sevindiler. Masanın üstündeki elbiseleri hızlıca giydiler, dans edip şarkı söylemeye başladılar.  Dans etmeleri dışarıda da devam etti sonra gecenin karanlığında ortadan kayboldular ve bir daha asla geri dönmediler. Ama yaşlı adamın da işleri hep böyle iyi gitti ve karısıyla mutlu bir hayat sürdürdü.

Onları daha yakından görmek için ayakkabıları eline aldı ve ayakkabıların çok güzel dikilmiş olduğunu gördü.

Kısa bir süre sonra, bir müşteri geldi ve ayakkabıları çok beğendiğini satın almak istediğini söyledi. Kunduraları satın alan müşteri, yaşlı kunduracıya fazla para ödedi. Yaşlı kunduracı aldığı parayla iki çift ayakkabı yapacak kadar deri aldı. Onları güzelce kesip ertesi sabah iki çift ayakkabı yapmayı düşündü. Sonra yatağına uzanıp Allah’a dua etti ve uyuya kaldı.

Sabah kalktığında yine şok oldu. Çünkü iki çift ayakkabı hazır bir şekilde masasının üzerinde duruyordu. Gün içerisinde iki müşteri geldi ve fazladan para vererek ayakkabıları satın aldılar.

Yaşlı ayakkabıcı kazandığı parayla bu kez dört çift ayakkabı yapacak kadar deri satın aldı. Bu derileri de ertesi gün ayakkabı yapmak için kesip masasına koydu ve uyumak için yatağına gitti. Sabah kalktığında yine ayakkabıları hazır buldu. Böylece bu durum uzunca bir süre devam etti ve yaşlı kunduracı artık zengin biri olmuştu.

Bir gece yaşlı adam yine yapacağı kundurular için derileri kesti ve eşine; “bu ayakkabıları kimin yaptığını öğrenmek istediğini ve bu gece uyumayacağını” söyledi. Karısı bu fikri beğendi ve bir mum yaktı sonra kendilerini odanın bir köşesine, orada asılı olan giysilerin arkasına sakladılar ve izlemeye başladılar. Gece yarısı olduğunda, iki sevimli ve üzerinde elbiseleri olmayan küçük adamlar geldi, kunduracının masasına oturdu, önlerinde kesilen tüm derileri ellerine alıp dikmeye başladılar.  Her şey bitene kadar durmadan çalıştılar, ayakkabıları bitirince de hızlı bir şekilde ortadan kayboldular.

Ertesi sabah kunduracının karısı dedi ki, “Küçük adamlar bizi zengin etti ve bunun için onlara minnettar olduğumuzu göstermeliyiz. Üzerlerinde elbiseleri yok. Havada çok soğuk. Ben onlara küçük gömlekler, paltolar, yelekler ve pantolonlar yapacağım ve ikisine de bir çift çorap öreceğim ve sen de onlara iki küçük ayakkabı yap,” dedi.

Adam, bu fikri çok beğendi ve hemen hazırlıklara başladılar. Her şeyi hazırlayıp masanın üzerine bıraktılar ve geceyi beklemeye başladılar. Gece yarısı olunca bu küçük adamlar zıplayarak geldiler ve hemen işe koyulmak istediler, ancak deriden kesilmiş hiçbir şey bulamadıklarından, sadece küçük güzel giysiler bulduklarından, ilk başta şaşkına döndüler.  Sonra çok sevindiler. Masanın üstündeki elbiseleri hızlıca giydiler, dans edip şarkı söylemeye başladılar.  Dans etmeleri dışarıda da devam etti sonra gecenin karanlığında ortadan kayboldular ve bir daha asla geri dönmediler. Ama yaşlı adamın da işleri hep böyle iyi gitti ve karısıyla mutlu bir hayat sürdürdü.

Grimm Kardeşler, Yaşlı Kunduracı ve Elfler Masalı