Yarasa ile Gelincik Masalı

Yarasa ile Gelincik Masalı

Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde buradan çok uzak bir ormanda evsiz bir yarasa varmış. Bu yarasa çok tembel olduğundan zahmete girip kendine ev yapmıyor, fırsatını bulunca gelinciklerin yuvalarını kullanıyormuş.

Bir gün yarasa, yine kendine dinlenebileceği bir gelincik yuvası arıyormuş. Dolanırken boş bir gelincik yuvası görmüş ve hemen içeriye seslenmiş.

-‘Huhu! Kimse yok mu?’ diye seslenmiş. Ses çıkmayınca yuvanın boş olduğunu anlayıp hemen yuvaya girip uyumaya başlamış. Ama bu yuvanın sahibi olan gelincik fare düşmanı bir gelincikmiş.

Bir vakit sonra gelincik evine gelmiş. Gelinciğin eve girişini duyan yarasa da uyanıvermiş. Gelincik yatak odasına girince, yarasayı görmüş ve birden:

-‘Farelere ölüm!’ diye bağırmış.

Yarasa sakin bir tavırla:

-‘Yanılıyorsun arkadaşım, ben fare değilim,’ demiş.

Gelincik:

-‘Peki! Nesin sen?’ diye soru sormuş.

Yarasa:

-‘Kör müsün? Baksana kanatlarım var,’ diye cevap vermiş.

Gelincik yarasanın kanatlarını görünce, ona inanmış ve gitmesine izin vermiş.

Başka bir gün yarasa, yine bir gelincik yuvası görüp içine girmiş. Bu yuvanın sahibi gelincik ise, kuşlara düşmanmış. Bir vakit sonra gelincik yuvasına dönüp, yarasayı görünce:

-‘Kuşlara ölüm!’ diye bağırmış.

Yarasa:

-‘Yanılıyorsun arkadaşım, ben kuş değil, fareyim. Bak şu yumuşak ve kısa tüylerime! Şu ağzıma, dişlerime, kulaklarıma bak. Kuşa benzer nerem var!’ demiş.

Gelincik ise yarasanın sözlerine inanıp, gitmesine izin vermiş.

Tembel yarasa ise kendine boş bir gelincik yuvası bulmak için tekrardan yola koyulmuş.

Yarasa ile Gelincik masalı da burada bitmiş.

Kaynak: La Fontaine Masalları