Tilki ile Oduncu Masalı
Tilki ile Oduncu Masalı
Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde uzak bir ormanda yaşayan küçük bir tilki varmış. Bu tilki bir gün ormanda avlanmaya çıkmış. Ancak bir de ne görsün! Av köpekleri koşarak ona doğru geliyorlarmış. Hemen arkalarında ise eli silahlı avcılar. Tilkinin korkudan kan beynine sıçramış, kalbi küt küt atmaya başlamış. Önce ne yapacağını şaşırmış, sonra kendine gelip koşmaya başlamış. O önde, av köpekleri arkada bir hayli koşmuş.
Ağaçlar arasında bir kulübe görmüş. Oduncunun biri, kulübenin önünde odun kırıyormuş. Tilki hemen oduncuya doğru koşmuş ve yalvarır bakışlarla, kendisini avcılardan saklamasını istemiş. Adam, kulübesini göstererek, oraya saklanmasını istemiş. Tilki, kulübeye girip saklanmış ve kapı aralığından dışarıyı gözetlemeye başlamış.
Az sonra avcılar da gelmiş. Oduncuya, tilkiyi görüp görmediğini sormuşlar.
Oduncu:
-‘Görmedim,’ demiş. Ama kafasıyla da kulübeyi göstermiş. Ama avcılar, adamın hareketlerine anlam veremeyip, oradan uzaklaşmışlar.
Tilki , oduncunun kafa hareketiyle yerini avcılara göstermek istediğini görmüş. Avcıların, yeterince uzaklaştığına kanaat getirince de saklandığı yerden çıkmış. Oduncuya hiçbir şey demeden oradan uzaklaşmaya başlamış. Oduncu bu duruma pek öfkelenmiş:
— ‘Nankör tilki! Böyle yapılır mı? Canını bana borçlusun. Bir teşekkür bile etmeyecek misin?’ demiş.
Tilki başını çevirerek:
— ‘Teşekkür mü? Dürüst biri olsaydın, teşekkür ederdim. Hem de binlerce kez teşekkür ederdim,’ demiş. Sonra da oradan hızla uzaklaşmış.
Tilki ile oduncu masalı da burada bitmiş.
