Tilki ile Kurt Masalı

Tilki ile Kurt Masalı

Bir zamanlar bir kurt ile bir tilki varmış. Kurt, kışı rahat geçirmek için yaz boyunca yiyeceklerini hazırlayıp, evinin deposuna dizmiş. Tilki ise yaz boyunca boş boş gezinmiş. Gün gelmiş ve kış gelmiş. Kurt sıcak evinde huzur içinde yaşıyormuş. Kış hazırlığı yapmayan Tilki ise kışın gelmesiyle neden yiyecek depolamadım diye kafasına vurmaya başlamış.

Günün birinde karnı iyice acıkan tilki, başka bir çaresi kalmadığı için kurdun kapısını çalmaya karar vermiş. Tilki kapıyı çalınca, kurt kapıyı açmış.

Tilki:

“Aman kurt kardeş, soğuktan dondum, içeriye al da biraz ısınayım,” demiş.

Kurt:

“Seninle bir arada kalmamız doğru değil, canım sıkılınca seni yerim.” diye cevap vermiş. Fakat tilkinin acıklı yalvarmasına bir müddet sonra dayanamamış ve kapıyı açmış. Kurt, tilkiyle biraz sohbet ettikten sonra, uykusu gelince ocağın kenarına yatmış. Kurdun uyuduğunu gören tilki fırsattan yararlanarak evde yiyecek aramaya başlamış. Sağı solu karıştırırken bir küp helva ile bir küp yağ bulmuş. Bu yiyecekleri yiyeceği sırada;

“Ben bunları yerken, kurt uyanırsa, beni bir çırpıda yer” diye düşünmüş. Sonra gidip kapıda biri varmış gibi kapıyı çalmış.
Kurt, uykudan uyanmış ve:

“Benim kapımı çalan da kim?” diye sormuş.

Tilki, ona:

Komşun benekli tavşan gelmiş, seni misafirliğe çağırıyor,” demiş.

Kurt:

“Benim çok uykum var, hiçbir yere gidemem,” diye cevap vermiş ve başını yastığa koyduğu gibi uyumaya devam etmiş. Tilki, bakmış ki Kurt uykusuzluktan ölmek üzere. Kurnaz tilki helva ve yağı bir güzel yemiş, daha sonra da kurdun yanına gelerek uyumuş.

Bir süre sonra uykudan uyanan kurdun canı helva yemek istemiş. Küpleri açıp bakınca bir de ne görsün? Yağ ve helvanın yerinde yeller esiyor!

Kurt, yağ ve helvayı tilkinin yediğini düşünerek:

“Benim yağ ve helvamı sen yedin. Şimdi seni paramparça edeceğim,” demiş.

Tilki yalvarmış yakarmış, yemin etmiş:

“Vallahi ben yemedim.” demiş.

Tilki, kurdu inandıramayacağını anlayınca:

“Haydi, ocağın kenarına yatalım. Hangimizin ocağa bakan tarafındaki yağı erirse, suçlu odur,” demiş.

Böylece Kurdu kandırıp ikna etmiş. Ardından da her ikisi ateşin kenarına uzanmışlar. Kurnaz Tilki, kurdun uyumasını beklemiş, sonra da küpün dibinde kalan yağı alıp, kurdun ateşe bakan tarafına bir güzel sürdükten sonra gidip yatağına yatmış. Bir süre sonra ikisi de uyanınca yanlarına bakmışlar. Bakmışlar ki kurdun ocağa bakan tarafı yağlı. Bunun üzerine tilki:

Yağı ve helvayı sen yemişsin, benim üzerime atıyorsun,” demiş. Kurdun bu durumda söyleyecek bir sözü kalmadığından evini barkını terk edip gitmek zorunda kalmış.
Böylece, ev tilkiye kalmış ve kışı sıcak bir yuvada geçirmiş.

Tilki ile Kurt masalı burada bitmiş.