Padişah ile Yalancı Derviş

Padişah ile Yalancı Derviş Hikayesi

Bir varmış bir yokmuş. Eski zamanların birinde bir padişah varmış. Bu padişaha sohbet arkadaşlığı yapan bir de Derviş varmış.  Bir sohbette derviş, padişaha:

-“Bir zamanlar ava merakım vardı ve ava gitmeye çok heves ederdim. Avı çok iyi biliyorum. Bir gün seninle ava çıkalım da sana ne kadar hünerli bir avcı olduğumu göstereyim” demiş.

Bunun üzerine padişah dervişe at ve doğan kuşu hazırlatıp dervişle ava çıkmış. Ormanın içerisine yeni girmişlerdi ki, ansızın önlerinden bir kuş uçup çalıların arasına girmiş. Padişah dervişe:

-“Doğanı o kuşun üzerine sal da göreyim” demiş.

Derviş, doğanı da yanına alıp çalının yanına varmış. O sırada bir adam çalının arasını açmış ve kuş oradan çıkıp uçmuş. Padişah, dervişe:

-“Doğanı sal” demiş.

Derviş, doğanın gövdesinden tutup başının üzerinde dolanmış, bir türlü doğanı salamamış. Bu durumu gören padişah, dervişe:

-“Bu doğanı sal” demiş. Derviş:

-“İşte salıyorum” demiş. Padişah:

-“Bre doğanı at” diye bağırmış.

Derviş, bir türlü doğanı salamamış, sonunda dervişin başı dönmüş, dengesini kaybedip yere düşmüş. Padişahın askerleri dervişe su içirip kendine getirmişler. Derviş kendine gelince padişaha:

-“Ey padişah! Bana niçin kızıyorsun? Doğanı sal dedin, saldım. Doğanı at dedin, attım. Bu doğan uçmayı bilmiyorsa benim ne suçum var” demiş.

Derviş in bu sözü padişahın hoşuna gitmiş ama avlanmayı bilmediği halde yalan söyleyen dervişi de bir güzel azarlamış ve bir daha sohbetlerine çağırmamış. İşte böyle çocuklar, yalan söylemek çok büyük bir suçtur ve günahtır. İnsanlar, yalancılara güvenmez, Allah ise yalan konuşanları hiç sevmez.

Kaynak: Kırk vezir hikayeleri, Padişah ile Yalancı Derviş Hikayesi.