Kabak Çocuk Masalı

Kabak Çocuk Masalı

Buralardan çok uzak bir köyde bambudan yapılmış evlerinde bir adam ve karısı yaşıyorlarmış. Herkese karşı her zaman iyi, kibar ve nazik davranan bu insanlar yaşamlarından mutlu değillermiş. Çünkü yıllardır bir çocuk sahibi olmak istemelerine rağmen bir çocukları olmamış. Her gün Allah’a çocukları olsun diye dua ediyorlarmış. Yaşları ilerledikçe de bir çocuk sahibi olma ümitleri zayıflıyormuş.

Evlerinin yakınında büyük bir bahçe varmış. Bu bahçe de kabak yetiştiriyorlarmış. Kabaklar o kadar çokmuş ki aç kalabileceklerini hiç düşünmüyorlarmış. Bir gün kabak aramaya çıkan adam, bahçede hiç kabak olmadığını fark etmiş. Kabakların fideleri boydan boya uzamasına ve çiçek açmasına rağmen kabak tutmuyormuş. Kabak çiçeklerini inceleyen karı koca, çiçeklerin kabağa dönüşemeden kuruduklarını fark etmiş. Ellerinde yeni kabak yetiştirmek için tohumları da yokmuş. Endişeyle her gün bahçeye gidip kabak arıyorlarmış ama nafile. Hiç kabak bulamıyorlarmış.

Günler ve haftalar sonra bir sabah, kadın küçük bir yeşil kabak bulmuş ve sevinçten ağlamış. Kadın, kabağı iyice inceledikten sonra, ekecek tohumlara sahip olabilmek için bu kabağın olgunlaşması gerektiğini düşünüp kocasına güzel haberi vermek için evine gitmiş. Bunu öğrenen adam da çok sevinmiş ve büyük bir hevesle kabağı görmek için bahçeye koşmuş. Yaklaşık üç hafta kadar sonra da kabağın yeterince büyüdüğünü gören karı koca kabağı yemeye karar vermişler.

Ve kabağın içinden bir çocuk çıkıyor…

Karısı mutfaktan bir bıçak getirip kocasına vermiş. Kocası bıçağı alıp kabağa batırmaya başlamıştı ki, “Lütfen beni incitmeyin!” diye bir ses duymuşlar.

Adam ve karısı korkudan ne yapacaklarını şaşırmışlar. Duydukları ses; “Lütfen kabağı kesin ve beni içinden çıkarın. Ama dikkatli olun,” diye yalvarmış. Adam bütün cesaretini toplayıp kabağı yavaşça açmış ve kabağın içinde güzel bir erkek bebek olduğunu görmüş. Adam ve karısı çocuğu görünce çok sevinmişler.

Az sonra kadın bir kova su getirip ışıtmış sonra çocuğu leğene koyup yıkamaya başlamış. Su damlaları bebeğin vücudundan düştüğünde, hemen altına dönüşüyormuş. Böylece banyo bittiğinde leğenin içi altın dolmuş. Adam ve karısı bebeğe sahip olduklarından dolayı çok mutlu olmuşlar. Ayrıca Allah’ın kendilerine nasip ettiği altın da onları bir o kadar daha mutlu etmiş.

Ertesi sabah kadın bebeği bir kez daha yıkamış ve su tekrar altına dönmüş. Böylece büyük bir ev inşa edecek kadar paraları olmuş. Kadın, üçüncü sabah da banyo için su getirmiş. Çünkü daha çok para sahibi olmak istemişler. Önceleri “bir çocuğumuz olsun, başka bir şeyimiz olmasın,” diyen adam ve karısı şimdi ise sahip oldukları çocuğu unutup daha çok para sahibi olmayı istemişler.

Ancak Allah (cc), bu karı kocanın kendilerine verilen nimetleri unutup daha çok altın sahibi olma hırslarından dolayı, verdiği nimetleri geri almış. Böylece çocuk ve altınlar birden ortadan kaybolmuş. Karı koca da önce ne olduğuna anlam verememişler ama sonra nankörlüklerinden dolayı Allah’ın verdiği nimetleri geri aldığını anlamışlar. Bu hatalarından dolayı da Allah’ın kendilerini affetmesi için dua etmişler.

Kabak Çocuk Masalı da burada bitmiş.