İki İnatçı Keçi Masalı

İki İnatçı Keçi Masalı

İnatlaşmanın Kötü Sonu…

Bir varmış bir yokmuş, köylünün birinin iki inatçı keçisi varmış. Bu keçiler o kadar inatçılarmış ki biri diğerinin yaptığı şeylerin tam tersini yaparmış. Biri otlamaya gitse diğeri su içmeye gidermiş, biri uyumak istese diğeri şarkı söylermiş, biri derenin bu tarafında otlasa, diğeri derenin öte tarafına geçermiş.

Günlerden birgün keçiler gene otlamaya çıkmışlar. Otlaya otlaya dere kenarına kadar gelmişler. Biri derenin öte tarafında diğeri beri tarafında otluyormuş. Derenin öte tarafındaki keçi bu tarafa, bu taraftaki keçi ise derenin öte tarafina geçmek için köprüye doğru ilerlemiş. İki keçi köprü üstünde karşılaşmışlar.

Keçilerden birisi yol istemiş:

-‘Çabuk yol ver, karşıya geçeceğim,’ demiş.

Diğer keçi ise yol vermeye hiç mi hiç yanaşmamış:

-‘Önce ben geldim, sen bana yol ver,’ demiş.

Keçilerin ikisi de inatçı mı inatçıymış. Köprüde kafa kafaya toslaşmaya başlamışlar. İki keçi de kavga etmekten yorgun düşmüşler. Sonunda keçilerin ikisi birden dengesini kaybedip, ırmağa düşmüşler. İki keçi de azgın sularla boğuşmaya başlamışlar. İkisi de yüzme bilmiyormuş. Birbirlerine son bir bakış atmışlar ve inatçı davrandıklarından dolayı pişman olmuşlar. Son nefeslerini verirken inatlaşmanın ne kadar kötü bir şey olduğunu anlamışlar.

Ama bu pişmanlık, iki inatçı keçiye fayda sağlamamış.

Siz siz olun, asla körü körüne inatlaşmayın.

İki inatçı keçi masalımız da burada bitmiş.

*Konuyla ilgili yazılarınızı bizimle paylaşmanız durumunda, yazılarınız isminizde belirtilerek yayımlanacaktır.