Hazreti İbrahim’in Putları Kırması Kıssası

Hazreti İbrahim’in Putları Kırması Kıssası

Hazreti İbrahim, putlara olan düşmanlığını açıkça söylemeye başladıktan sonra insanların kin ve düşmanlığına maruz kaldı. Ayrıca amcası Azer de Hz İbrahim’in gitmesini istemişti. Hz İbrahim’de amcası Azer ve ailesinin başını belâya sokmak istemediğinden onların yanından ayrıldı. Şehrin dışına çıkıp yaşamaya başladı. Gördüğü insanlara putperestliğin sapıklık ve şeytan aldatması olduğunu anlatıyordu.

İnsanlar:

-Hayret doğrusu, sen bu sözleri söylemeye nasıl cesaret ediyorsun? Putlara inancın yok mu? Yoksa şaka mı yapıyorsun, diyorlardı.

Hz İbrahim (as):

-Hayır, ben gayet ciddiyim. Bu putların, Allah Teâlâ’ya hiç bir nispeti yoktur. Allah Teâlâ onlardan nefret etmektedir. Bu sizin putların hiç bir güç ve imtiyazı yoktur. Bunlar bir şey anlamazlar. Benim ibadet ettiğim, göğü ve yeri yaratan, beni, sizi ve bütün varlıkları yaratan Allah’tır. Fakat sizler bu putları kendi ellerinizle yapıyorsunuz, diyordu.

Hazreti İbrahim’in bu çabası sonrasında İslam dini ve Allah’ın birliği insanlar arasında öğrenilmeye başlanmıştı. Bir gün insanlar Hz İbrahim’e şöyle bir soru sordu.

-Ey İbrahim! Senden putlara saygısızlık gösterdiğine dair haberler naklediyorlar. Fakat eğer putlar sana kızarlarsa yok olursun, dedi.

Hz İbrahim:

-Bir kimseye hayrı dokunmayan şeyin zararı da olamaz, deyip taştan yapılmış olan putlardan birini tuttuğu gibi yere çarpıp kırdı. Sonra da:

-Gördüğünüz gibi bunlar, birer taş parçasından başka bir şey değiller. Sizler de bunlara taptığınız için çok cahilsiniz, dedi.

Orada bulunanlar:

-Şimdiye kadar baba ve dedelerimiz bu putlara tapıyorlardı. Kendimizi bu din üzerine bulduk, dediler.

Hz İbrahim:

-Baba ve dedelerinizin birbirinden farkı yoktur. Hepsi sapık ve yanlış yola düşmüşlerdir. Hepsi şeytana aldanmışlardır. Ben insanları bu sapıklıktan ve cehaletten kurtarmak için gönderildim. Bütün putların kırılacağı, yok olacağı ve bütün insanların eşi ve ortağı bulunmayan bir olan Allah’a ibadet edeceği bir gün elbette gelecektir, dedi.

Orada bulunanlar:

-Pekâlâ, bu haber Nemrut’un kulağına varırsa ve büyük kâhin bu işi anlarsa o zaman senin hâlin nice olacaktır? dediler.

İbrahim (as):

-Benim kimseden korkum yok. Allah beni korur. Nemrut ve onun büyük kâhini ve onların bütün büyük ve küçük putları da bana en ufak bir zarar veremez, dedi.

Oradaki insanların bir kısmı İbrahim (as)’ a iman ettiler. Fakat diğer bir kısmı:

-İbrahim bizim anlayamadığımız bir takım büyük sözler konuşuyor. Baba ve dedelerimizin şimdiye kadar anlamamış oldukları bir takım şeyleri İbrahim’in anlaması nasıl olabilir? diyorlardı.

O devirde halkın büyük bir coşkuyla kutladığı bir bayram vardı. Şehirdeki herkes bu bayramı kutlamak için şehrin dışına çıkardı. Böyle bir bayram günü insanlar şehrin dışındaki bayram yerine, bayramı kutlamaya çıkarken Hz İbrahim’i de götürmek istediler. Ancak O, rahatsız olduğunu belirterek gelemeyeceğini söyledi.

İnsanlar şehirden çıkar çıkmaz İbrahim (as) omuzuna aldığı balta ile puthanenin yolunu tuttu. Puthaneye vardığında kimsenin olmadığından emin oldu. Putlar ise tahtaların üzerinde ve özel oturaklar üzerine dikilmişlerdi. O gün insanlar inançlarına göre putların önüne yemek kapları koymuşlardı. Böylece bu yiyecekler putların vasıtasıyla bereketlenmiş olup, bu yiyecekleri yiyen herkes o yıl hastalanmazdı. Bu yiyeceklerin yarısını puthanelerin kâhinlerine verip, diğer yarısını da evlerine götürürlerdi. Bütün bunları insanlara, kâhinler, bizzat kendi menfaatleri için öğretiyorlardı. İnsanlar da fakirlik ve hastalık korkusundan onlara inanıyorlardı.

İbrahim (as) puthaneye girdi. Putlara ve yiyeceklere baktı ve alaycı bir tavırla:

-Buyurun, yiyin. Pekâlâ neden yemiyorsunuz? Niçin konuşmuyorsunuz? dedi.

İşte o zaman baltayı eline alıp Bismillâhi… deyip, bütün putları parça parça edip, yerlere serdi. Sonra baltayı en büyük putun omuzuna dayayıp, dışarı çıkarak evine rahatça uyumaya gitti.

Böylece büyük devrimci İbrahim (as) toplumun o dönemki değerlerini ayakları altına alarak büyük bir cesaret örneği göstermiştir.  

Kaynak: Hazreti İbrahim’in Putları Kırması Kıssası, Yunus UYAR, Dini Hikayeler ve Kıssalar adlı eserinden yararlanılmıştır.