Fare ile Kurbağa Masalı

Fare ile Kurbağa Masalı

Bir varmış bir yokmuş. Günlerden bir gün, kurbağa ile fare arkadaş olmuşlar. Bunlar o kadar güzel anlaşıyorlarmış ki, birbirlerinin sesini duymadıkları zaman çok üzülüyorlarmış. Fare, arkadaşı kurbağanın sesini duymak ve onunla konuşmak için her gün ırmağın kenarına gelirmiş. Fakat ırmağın suyunun sesi, kurbağanın sesini bastırdığı için bir türlü arkadaşının sesini duyamazmış. Arkadaşı kurbağaya şöyle demiş:

“Ben suyun kenarına geldiğim zaman seni bulup sesini duyamıyorum. Sesini duyamayınca nerede olduğunu da bilemiyorum. Birbirimizi daha kolay bulmak için ne yapalım,” diye sormuş.

Kurbağa:

“Gel, uzun bir ip bulup bir ucunu senin ayağına, bir ucunu da benim ayağıma bağlayalım. Böylece birbirimizi daha kolay bulabiliriz,” demiş.

Fare, arkadaşının fikrini beğenmiş ve:

“Güzel fikir, şimdi hemen bir ip bulayım,” demiş. Fare, girdiği bir evden uzunca bir ip alıp gelmiş. İpin bir ucunu kendi ayağına, bir ucunu da kurbağanın ayağına bağlamış. Bir süre bu şekilde görüşüp, sohbet etmişler.

Günlerden bir gün fare kurbağanın yanına giderken, aç bir karga onu görmüş ve fareyi kaptığı gibi gökyüzüne doğru kanat çırpmış. Kurbağanın ayağı fareye bağlı olduğu için, o da gökyüzüne yükselmiş. Kurbağanın havada uçtuğunu gören orman sakinleri kahkahalarla gülmeye başlamışlar.

Maymun, kurbağanın ardından seslenmiş:

“Kurbağa kardeş, ne işin var senin havada? Sen karganın yemi değilsin ki?” deyip gülmeye devam etmiş.

Kurbağa:

“Haklısın! Kendime denk bir arkadaş edinmediğim için şu an bu haldeyim,” diye cevap vermiş.

Arkadaş edinirken, o insanın bizimle ne kadar uyumlu olup olmadığına dikkat edelim. Siz siz olun, arkadaşlarına sert davranan, hep bildiğini yapan, kalp kıran insanlardan arkadaş edinmeyin.

Fare ile Kurbağa masalı da burada bitmiş.