Aslan ile Fare Masalı: İyilik eden kaybetmez
Aslan ile Fare Masalı: İyilik eden kaybetmez…
Bir varmış bir yokmuş. Buralardan çok uzak bir ormanda yorgunluktan başını pençelerinin arasına alıp uyuyan bir aslan varmış. Aslan uyuyorken bir fare, ağaçtan ceviz koparmaya çalışırken düşüp aslanın burnu üzerine düşmüş.
Farenin düşmesiyle gözlerini açan aslan, ne olup bittiğini anlamaya çalışırken, bir farenin kaçmaya çalıştığını görmüş ve pençesi ile fareyi yakalayıvermiş.
Aslan:
“Sen ne hakla beni uykumdan uyandırırsın? Seni elimden kim kurtaracak, söyle bakalım!” demiş.
Fare:
“Lütfen beni bağışla! Ve gitmeme izin ver. Yapacağın bu iyiliği karşılıksız bırakmayacağım” diye yalvarmış.
Aslan, bir farenin kendisine yardım edebileceği düşüncesini çok komik buldu. Sonra cömert davranıp farenin gitmesine izin vermiş. Fare, aslana; teşekkür edip oradan koşarak uzaklaşmış.
Birkaç gün sonra, aslan ormanda avlanırken, bir avcının tuzağına yakalanıvermiş. Aslan, tuzaktan kurtulmak için sağa sola uzanmaya çalışmış, ipleri koparmaya çalışmış ama bir türlü başarılı olamamış. Bu arada da kükreyerek kızgınlığını belli ediyormuş.
Aslanın kükremelerini duyan fare, aslanın yardıma ihtiyacı olduğunu düşünerek, hızlıca sesin geldiği yöne doğru koşmaya başlamış. Aslanın yanına vardığında aslanın ağa yakalanmış olduğunu görmüş ve hemen ağın ipini kemirmeye başlamış.
Çok vakit geçmeden fare, ağın ipini kemirerek koparmış ve böylece aslan özgürlüğüne kavuşmuş.
Fare:
“Sana borcumu ödeyeceğimi söylediğimde bana gülmüştün. Ama şimdi görüyorsunuz ki, bir Fare bile bir Aslan’a yardım edebilir,” demiş.
Fareye teşekkür eden aslan, onunla ömrünün sonuna kadar minnettar kalacağını söyleyerek oradan ayrılmış.
Evet çocuklar, yapılan iyilikler hiçbir zaman boşa gitmez. Hiç bir şey sizi iyilik yapmaktan alı koymasın.
Aslan ile Fare Masalı: İyilik eden kaybetmez, masalımız burada bitmiş.
