Ağdar ile Heriko Masalı
Ağdar ile Heriko Masalı
Ağdar ile Heriko Masalı: Eşeğin aklına karpuz kabuğunu kim soktu?
Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde, develer tellal iken fareler aşçı iken, ben dedemin beşiğinde masallar dinliyorken, uzak köylerin birinde Ağdar adında bir çocuk ve bu çocuğun Heriko adında bir eşeği varmış. Bu köy dağlık bir yerde olduğu için her iş eşeklerle yapılırmış.
Eşekler yazın ot, saman, odun gibi yükleri taşımak için kullanılırken, kışında bir yerden bir yere gitmek için binek hayvanı olarak kullanılırmış. Her yaz olduğu gibi Ağdar kışlık odununu toplamak için eşeği Heriko ile birlikte oduna gitmiş.
Heriko çok tembel bir eşekmiş. Köyün diğer eşekleri günde ortalama 4-5 defa köye odun taşıyorken, Ağdar’ın eşeği bir defa ancak odun taşıyabiliyormuş. Ağdar eşeğinden mustaripmiş ama başkada yük hayvanı yokmuş. O yüzden Heriko’nun keyfi nasıl gitmek istiyorsa öyle gidiyormuş.
Bir gün Ağdar oduna gittiğinde yanında yemek için bir karpuzda götürmüş. Bir müddet odun kestikten sonra dinlenip karpuzunu yemek istemiş. Bir ağaç gölgesine oturup karpuzunu kesip yemeye başlamış. Arta kalan karpuz kabuklarını da yemesi için eşeğinin önüne atıyormuş.
Ağdar, eşeğin karpuz kabuklarını bir başka iştahla yediğini fark etmiş. “Bu eşek karpuz kabuğunu ne de seviyormuş,” diye düşünmüş. Sonra aklına bir fikir gelmiş.
Bir karpuz kabuğunu balık oltasına takılan yem gibi uzun bir sopanın ucuna bağlayarak eşeği Heriko’nun ön tarafına doğru uzatmış. Eşek, kafasını uzatıp kabuğa doğru yürüdükçe kabukta ileri doğru gitmiş. Karpuz kabuğuna ulaşma isteği o kadar büyükmüş ki sırtındaki odunların ağırlığına aldırış bile etmiyormuş. Bu şekilde üzerinde bulunan odunlara aldırmadan köye koşarak gidiyormuş. Köye her vardığında küçük çocuk Ağdar, karpuz kabuğunu eşeğine yediriyormuş. Böylece herkesin eşeği günde dört beş defa yük taşırken, Heriko günde on defa yük taşımaya başlamış. Ağdar’ın bu fikrini gören diğer köylüler de aynısını yapmışlar. O günden sonra da “eşeğin aklına karpuz kabuğu sokmak” sözü bu köyde deyim olmuş.
Ağdar ile Heriko masalımız burada bitmiş.
Yazar: Fatih Arslan