Acem Padişahı ile Derviş
Acem Padişahı ile Derviş
Bir varmış bir yokmuş. Eskiden Aydın adında bir Acem padişah varmış. Bir gün bu Acem (İranlı) padişahının yanına bir Derviş gelmiş. Derviş, padişaha güzel şiirler, maniler söylemiş. Dervişin şiirleri ve manileri acem padişahının çok hoşuna gitmiş. Padişah, Dervişe bir hayli hediye vermiş ve Dervişe:
-“Ey Derviş! Bu gece burada kal, birlikte sohbet ederiz” demiş. Bu durum karşısında Derviş, padişaha:
-“Peki, kalayım” demiş.
Padişah, yanındaki birkaç kişiyle birlikte Dervişi yanına alıp sarayın odalarından birisine gitmiş. O zaman kış mevsimiymiş. Padişah Dervişin ısınması için ateş yaktırmış. Ateşin odayı ısıtması Dervişin hoşuna gitmiş ve ‘e’n-naru fakihe’l-şira’ demiş. Ardından da padişahla sohbet etmeye başlamış. Padişah sohbetinde bulunan bir kişi padişaha:
-“Bu Derviş Rafızi’dir” demiş. Padişah, bunu öğrenmek için Dervişe:
-“Ey Derviş! Hazreti Ebu Bekir’i sever misin” diye sormuş. Derviş:
-“Sevmem” demiş. Padişah, Dervişe:
-“Hazreti Ömer’i, Hazreti Osman’ı sever misin?” diye sormuş. Derviş:
-“Sevmem” demiş. Sonra padişah, Dervişe:
-“Hazreti Ali’yi sever misin?” diye sormuş. Derviş:
-“Onu da sevmem” demiş.
Dervişten bu sözleri duyan padişah şaşırıp kalmış. Padişah tekrar Dervişe:
-“Ya kimi seversin” diye sormuş. Bunun üzerine Derviş:
-“Çarşıda biri var, onu severim” demiş.
Dervişin şakası padişahın hoşuna gitmiş. Sonra Derviş, bir süre padişahın yanında kalıp buna benzer sözler söylemiş. Padişah da Dervişe hediyeler verip yedirmiş, içirmiş. Padişahın meclisinde bulunan kişiler kalkıp gitmişler. Padişahın uykusu gelmiş fakat Derviş odadan çıkmamış. Padişah, oğlunun birisine:
-“Çera obirün ne ayd, yani Derviş niçin dışarı çıkmıyor” demiş.
Derviş padişahın söylediğini anlamış ve padişahın oğluna:
-“Ey oğlan! Dışarı içeride olsun ve Aydın çıksın” demiş.
Dervişin ince manalı şakası, padişahın hoşuna gitmiş ve gülmüş. Padişah, Dervişe:
-“Ey Derviş! Ben, seni dışarıya çıkarmak istedim fakat sen, kendini içeride bırakıp beni dışarıya çıkardın” demiş. Bunun üzerine Derviş, padişaha:
-“Ey padişah! Ne sen beni dışarıya çıkar ne de ben seni çıkarayım. Evin bir odasında sen yat diğer odasında ben yatayım” demiş.
Dervişin söylediklerini padişah kabul etmiş, bu şekilde hem Derviş hem de padişah rahat etmiş. Dervişin sohbetini seven padişah, sarayının bir odasını dervişe ayırmış, böylelikle her akşam sohbet etmeyi sürdürmüşler.
Kaynak: Kırk Vezir Hikayeleri, Acem Padişahı ile Derviş Hikayesi.
